"Czerwony testament. Tom I" - Ksawery de Montepin

Tytuł: Czerwony testament

Tytuł oryginału: Le Testament rouge

Autor: Ksawery de Montepin

Wydawnictwo: Damidos

Data wydania: lipiec 2012

Liczba stron: 416

Tematyka: Literatura piękna, Powieść sensacyjna

Ocena: 9/10

Jaki jest najszybszy i najłatwiejszy sposób na wzbogacenie się? Oczywiście odziedziczenie majątku. Z tym jednak często jest niemały problem, ponieważ żeby stać się dziedzicem trzeba najpierw mieć za krewnego kogoś bogatego, no i oczywiście doczekać jego śmierci.

Milioner hrabia Filip de Thonnerieux żył pełnią szczęścia do czasu, gdy niefortunny los zabrał mu dwie ukochane osoby – żonę i córkę. Tragiczne wydarzenia poskutkowały nie tylko głęboką depresją, lecz także odbiły się na jego wyglądzie i samopoczuciu. W krótkim czasie mężczyzna podupadł na zdrowiu, a jego twarz postarzyła się o parędziesiąt lat. Czując zbliżający się koniec bogacz spisuje swą ostatnią wolę. Część zgromadzonych przez siebie pieniędzy przeznacza na cele charytatywne, część przepisuje najbliższym przyjaciołom, a resztę przekazuje ośmiu młodym osobom, które urodziły się w tym samym dniu, co jego zmarła córka. Wszyscy nastolatkowie, w chwili przyjścia na świat, otrzymali identyfikujące je medaliony, które w momencie uzyskania przez dzieci pełnoletności mają zostać ułożone jeden przy drugim. Utworzona wiadomość będzie nazwą miejsca ukrycia ponad czterech milionów franków.

Tak zapieczętowany testament de Thonnerieux zamyka w prywatnej szkatułce. Jednak ludzka chciwość nie zna granic i już w dniu pogrzebu hrabiego, ostatnia wola zmarłego zostaje skradziona. Złodziejem jest dawny sekretarz arystokraty Pascal Saunier, spółkujący z domniemanym lekarzem Jakubem Lagardem. Obaj mężczyźni dopiero co wyszli z więzienia i ich celem jest sprytne wzbogacenie się na naiwności paryskiej elity, pragną tego dokonać posługując się piękną Martą Grand Champ. Aczkolwiek, jak to w życiu bywa, pieniędzy nigdy nie jest za wiele, dlatego bohaterowie decydują się też na przejęcie ukrytego spadku, jednak żeby tego dokonać potrzebne są im wspomniane wcześniej złote medaliony.

Akcja utworu toczy się w dziewiętnastowiecznej Francji. Autorowi jako rodowitemu Francuzowi genialnie udało się odtworzyć ówczesną atmosferę kraju. Czytając książkę miałam wrażenie jakbym rzeczywiście przeniosła się ponad sto lat wstecz i wspólnie z bohaterami przemierzała ulice Paryża czy innych pomniejszych miejscowości.

Co niesamowicie mi się spodobało? Dialogi! W książce jest ich mnóstwo, dzięki czemu akcja jest wartka i dynamiczna, a nie spowolniona nużącymi opisami. W prawdzie pojawiają się one w powieści, jednak w stopniu znacznie mniejszym niż w przypadku innych tekstów, z którymi miałam ostatnio do czynienia. Uważam, że była to bardzo przyjemna odmiana.

W „Czerwonym testamencie” nie zabrakło również charakterystycznych bohaterów. Każda z postaci jest inna . Tylko dwójka spiskujących złoczyńców jest do siebie podobna i to właśnie ci dwaj bohaterowie zbudzili we mnie najwięcej emocji. Ich niecne plany i przebiegłe intrygi niebywale mnie szokowały. Wciąż nie mogłam się nadziwić, jak bezwzględna może być ludzka natura.

Mimo że mamy do czynienia z narracją trzecioosobową to historię poznajemy z perspektyw różnych bohaterów, których losy są naprzemiennie opisywane. W książce występują też fragmenty, w jakich narrator zwraca się bezpośrednio do czytelnika.

Pisarz świetnie przemyślał fabułę, wszystko jest dopracowane w najmniejszym calu. Zarówno przedstawiona historia jak i styl pisania Ksawerego de Montepina całkowicie mnie urzekły. Z niecierpliwością oczekuję na kolejny tom przygód bohaterów „Czerwonego testamentu”. Jestem również przekonana, że w najbliższym czasie skoncentruję się na zapoznaniu z innymi dziełami owego pisarza.

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję wydawnictwu Damidos: