Tytuł: Niebieski
kwiat wiary. Wizje i proroctwa Anny Katarzyny Emmerich
Tytuł oryginału:
Visioni e profezie di Caterina Emmerich
Autor: Vincenzo Noja
Wydawnictwo: Esprit
Data wydania: kwiecień
2013
Liczba stron: 144
Tematyka: Religia
Ocena: 5/10
Człowiek od zawsze dążył do zaspokojenia swojej ciekawości.
Dociekliwość ma głęboko zakorzenioną w swojej naturze i wciąż
dąży do poszerzenia posiadanej wiedzy. A czy może być coś
bardziej absorbującego i zarazem bardziej ubogacającego od
poznania, nieopisanych dotąd w Piśmie Świętym, dziejów
Zbawiciela? Vincenzo Noja w swojej powieści przedstawia czytelnikowi życiorys błogosławionej Katarzyny Emmerich, niemieckiej mistyczki i
siostry zakonnej, której wizje były inspiracją do stworzenia
głośnego filmu „Pasja” w reżyserii Mela Gibsona.
Autor „Niebieskiego kwiatu wiary” opisuje historie niezwykle
ciekawą, która potrafi chwycić za serce i wzruszyć, jednak
przedstawia ją w sposób bardzo powierzchowny, mało
szczegółowy i nijaki. Pierwsze, co się rzuca w oczy po
rozpoczęciu lektury tej publikacji to przydługi wstęp, a raczej
wstęp za wstępem, bo już zaczynałam martwić się, że Vincenzo Noja nigdy go
nie skończy. Aczkolwiek gdy przebrnęłam przez owo rozbudowane
rozpoczęcie napotkałam kolejną przeszkodę. Mianowicie autor
zaczął powieść od końca.
Pierwsze rozdziały opisują trudności napotkane w trakcie procesu
beatyfikacyjnego siostry Katarzyny. Znajdziemy tutaj jedynie
niewielkie fragmenty doznanych przez mistyczkę widzeń, za to
napotkamy relacje świadków działalności świętej i opisy
jej kultu. Tak. Tylko, że w tym momencie pojawia się pewien
problem. Jaki? Ja jako osoba nieobeznana z życiem owej świętej i
tak naprawdę słysząca o niej po raz pierwszy, najpierw pragnęłabym
się dowiedzieć, co sprawiło, że Katarzyna Emmerich jest osobą
wyjątkową, a dopiero później chciałabym przeczytać o zdarzeniach, jakie miały miejsce po jej śmierci.
Następnie w drugiej części książki przywołane są słowa świętej,
w których opisuje ona doznane przez siebie widzenia życia
Jezusa Chrystusa, jego działalności i krwawej męki. Według mnie
były to fragmenty zbyt krótkie. W porównaniu do tego
ile miejsca autor poświęcił na wstęp i rozdział pierwszy to ta
część, która myślę, że powinna być najważniejsza i
najwnikliwiej rozpatrzona, została potraktowana po macoszemu.
„Niebieski kwiat wiary” mógłby być naprawdę ciekawą
lekturą, gdyby nie niewłaściwa konstrukcja i tak płytkie
przeanalizowanie przez autora tematu. Wyjątkowa postać Katarzyny
Emmerich bez wątpienia zasługuje na znacznie dokładniejsze
przedstawienie. Podsumowując, choć książka mnie nie urzekła to
wzbudziła wielką ciekawość bliższym poznaniem biografii tej
wartościowej, niemieckiej świętej.
Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję wydawnictwu Esprit: